Web sayfası ve mobil uygulamadaki başlıklar, düğmeler, linkler, tablolar gibi bütün alanların, ekran okuyucu ve benzeri yardımcı teknolojiler tarafından rahatlıkla algılanabilmesi sağlandı.
Web sitesinde ve mobil uygulamasında kullanılan sade dilin, kullanıcılar tarafından rahatlıkla anlaşılabilmesine olanak tanındı.
Sayfada ve uygulamada; arama, seçim yapma ve diğer bütün işlemlerin, ekran okuyucu kullananları da içerecek şekilde yapabilmesinin önü açıldı.
Yapılan geliştirmelerin ve uygulanan çözümlerin, bütün ekranlarda aynı düzeyde kararlılıkla çalışması gerçekleştirildi.
Görsel alanların ve ikon şeklinde gösterilen düğme, link gibi kısımların gerekli metinlerle daha anlaşılır hale getirilmesi olanağı sunuldu.
Ekranlardaki dolaşım ve istenen alanlara hızlı erişimin sağlanabilmesi için başlıklandırma, tablo düzenlemeleri, liste düzenlemeleri gibi çözümlerle, kullanıcıların daha pratik bir kullanım deneyimi yaşamalarına katkı yapıldı.
Sütun ve satır başlıkları uygun biçimde okunabilecek hale getirilerek, tabloların daha iyi anlaşılabilmesi sağlandı.
Web sitesinde ve mobil uygulamasında kontrast renkler tercih edilerek, az gören kullanıcılar için daha ayırt edici olması olanağı sunuldu.
Yazı puntolarının büyüklüklerinin değiştirilebilmesine imkan verilerek, az gören kullanıcılar tarafından ihtiyaca göre ayarlama yapılabilmesi olanağı tanındı.
Hareketli içeriklerin durdurulabilmesi ve diğer kontrollerin yapılması gerçekleştirildi.
Sözleşmenin “Erişilebilirlik” başlıklı dokuzuncu maddesinde şöyle deniliyor: “Taraf Devletler, engellilerin bağımsız yaşayabilmelerini ve yaşamın tüm alanlarına etkin katılımını sağlamak ve engellilerin diğer bireylerle eşit koşullarda fiziki çevreye, ulaşıma, bilgi ve iletişim teknolojileri ve sistemleri dahil olacak şekilde bilgi ve iletişim olanaklarına, hem kırsal hem de kentsel alanlarda halka açık diğer tesislere ve hizmetlere erişimini sağlamak için uygun tedbirleri alacaklardır.
Erişim önündeki engellerin tespitini ve ortadan kaldırılmasını da içeren bu tedbirler, diğerlerinin yanında, aşağıda belirtilenlere de uygulanır:
(a) Binalar, yollar, ulaşım araçları ve okullar, evler, sağlık tesisleri ve işyerleri dahil diğer kapalı ve açık tesisler;
(b) Elektronik hizmetler ve acil hizmetler de dahil olmak üzere, bilgi ve iletişim araçları ile diğer hizmetler.
Ayrıca, “Düşünce ve İfade Özgürlüğü ile Bilgiye Erişim” başlıklı yirmi birinci maddede, taraf devletlerin, engellilerin tüm iletişim araçlarını tercihe bağlı kullanabilmesi, bilgi ve fikir araştırma, alma ve verme özgürlüğü dahil düşünce ve ifade özgürlüğünden diğer bireylerle eşit koşullar altında yararlanabilmesi için uygun tüm tedbirleri alacağı bildirilmiş durumda.
Bu kapsamda, kamuya sunulması amaçlanan bilginin engellilerin erişebileceği biçimlerde ve farklı engelli gruplarına uygun teknolojilerle güncel olarak ve ek bir bedel alınmaksızın sunulması da güvence altına alınmış oluyor.
Söz konusu maddede, kamuya açık hizmet sunan özel kuruluşların internet dahil olmak üzere, engellilerin erişilebileceği ve kullanılabileceği biçimde bilgi ve hizmet sunmalarının teşvik edilmesi zorunlu hale getiriliyor.
Buna ek olarak, internet aracılığıyla bilgi sunanlar dahil olmak üzere, kitle iletişim hizmeti sunan kurumların hizmetlerini engellilerin erişebileceği şekillerde sunmalarının teşvik edilmesi gerektiği bildiriliyor.
5378 sayılı Engelliler Hakkında Kanun’un “Erişilebilirlik” başlıklı yedinci maddesinde yapılması gerekenler, söz konusu sözleşmeye uygun olarak ifade edilerek, 2014 yılında eklenen son fıkrasında da “Bilgilendirme hizmetleri ile bilgi ve iletişim teknolojisinin engelliler için erişilebilir olması sağlanır.” deniliyor.